Kitabı okurken çocukluğumda, pul koleksiyonuna ilk başladığım internetin olmadığı, evlerde Meydan Larousse Ansiklopedisinin araştırma yapmak için en zengin kaynak olduğu, tek kanallı televizyon dönemleri aklıma geldi. Pulların ait olduğu ülkeleri incelemek, üzerindeki şahsiyetleri, bitkileri ve bunun gibi bir çok unsuru araştırmak için yegane kaynağımızdı evlerdeki ansiklopediler. Şimdi ise bilgisayardan her türlü bilgiye kısa sürede ulaşmak mümkün. Ama hayatımızı kolaylaştıran bilgisayar ve elektronik aletler, diğer yandan çocuklarımızı adeta esir almış vaziyetteler, geceleri uyumadan, saatlerce başından kalkmıyorlar. Okul dışında fiziksel arkadaşlıkları hemen hemen yok denecek kadar sınırlı ve zamanlarının çoğunu sanal ortamda edindikleri arkadaşlarla geçiriyorlar. Bizim çocukluğumuzda yaptığımız gibi, sokakta veya okul bahçelerinde top oynayamıyorlar. Zaten yoğun betonlaşmanın  yaşandığı günümüzde top oynayacakları alanlar da çok sınırlı, artık para verip özel kurslara götürerek kapalı salonlarda, sınırlı saatlerle spor yapmalarını ve oynamalarını sağlayabiliyoruz.

 Bütün bunlar dikkate alındığında, her ne kadar gelişen iletişim teknolojisine karşı savaşını kaybetmiş görünse de pul koleksiyonculuğunun çocuklarımızın gelişimi açısından çok önemli olduğunu, ailelerin çocuklarını bu ve benzer hobiler edinmeleri için teşvik etmeleri gerektiğini, başta PTT Genel Müdürlüğü olmak üzere, filateli dernekleri ve federasyonun bu amaca yönelik zaten mevcut olan faaliyetlerini çeşitlendirmeleri, yeni politika ve yöntemler geliştirmeleri gerektiğini düşünüyorum.

 Ülkü Tamer’in “Pullar Savaşı” kitabı bunun en güzel ve benim tespit edebildiğim dünyadaki ilk örneği. Pullar Savaşı gibi kitaplar sayesinde çocuklara pulculuk sevgisini aşılayabilecekleri gibi, Mustafa Aslan’ın belirttiği üzere (*) “Çocuk(lar), tarihi olaylar ve kişiliklerle çok kolay bir takım bağlantılar sağlayarak dünyamızın kısa bir geçmişini kafa(lar)ında kurgulayabilir... Kahramanların bir pul olarak, çocuğun karşısına çıkması kimi zor anlatılabilecek soyut kavramların algılamasında …” kolaylık sağlarlar.

 Çocuklara yönelik benzer eserler daha sonraki yıllarda dünyanın farklı ülkelerinde basılmıştır. Bunlardan en bilineni 1986 yılında Janet ve Allan Ahberg tarafından yazılan Jolly Postman (Şen Postacı), kitap tam altı milyon adet satmıştır. Leslie Jonath’ın (2005) Postmark Paris: A Story in Stamps (Paris Posta Damgası : Pullarla İlgili Bir Öykü), Kate Banks’ın (2009)  Max's Words (Maks’in Kelimeleri), Dennis Stamp ve Chris Duke’un (2014) The Stamp Collection: A Collection of Short Stories from the worlds most famous Wrestler (Pul Koleksiyonu: Dünyanın en meşhur güreşçisinin kısa hikayelerinden bir derleme) pul koleksiyonculuğu temasını işleyen ve çocukları özendirmeyi amaçlayan diğer çocuk kitaplarıdır.

 Yazımı bitirmeden önce Ülkü Tamer’in pul koleksiyonuna olan ilgisinden bahsetmek istiyorum. Kitabı okuyanlar Ülkü Tamer’in iyi bir pul koleksiyoncusu olduğu izlenimini edinecektir, ben de öyle düşünmüştüm. Fakat kendisiyle yaptığım görüşmede doğduğu yıl olan 1937 tarihinden bugüne kadar  hiçbir şekilde pul koleksiyonu yapmadığını öğrenmek beni çok şaşırttı. Ülkü Bey bu kitabı, pul ve pul koleksiyonu üzerine yaptığı araştırmalarla yazdığını ifade etti. Ellerine sağlık, Türk çocuk edebiyatının klasikleri arasına giren bu ölümsüz eser için bir filatelist olarak kendisine müteşekkirim.

   (*) Mustafa Aslan’ın Ülkü Tamer’le ilgili yazıları: Pullar Savaşı (http://www.okulbiltv.com/mustafa-aslanin-ulku-tamerle-ilgili-yazilaripullar-savasi.htm)

Dr. Murat İbrahim ÇELEBİ